Puszki i szkło, czyli co w torbie fotografa piszczy. O sprzęcie słów kilka.

Czarne, ciężkie, metalowe i często powodujące kontuzje, jednak to dzięki nim możliwe jest robienie tego, co lubimy- zdjęć, zdjęć i jeszcze większej ilości zdjęć! Pozbieraliśmy je ze wszystkich zakamarków, szafek, półek, toreb i plecaków fotograficznych. W żargonie fotograficznym są to puszki i słoiki (oczywiście nie te warszawskie ;-)), a mówiąc po ludzku - obiektywy i aparaty.  Właśnie dzisiaj przedstawimy Wam to, co wykorzystujemy do rozszerzania pasji. Będzie również nieco o tym, czego możecie się spodziewać w Anatomii Kadru w najbliższej przyszłości. Zapraszamy do lektury!

Aparaty

Nikon D3200

Zacznijmy od podstaw. Aparaty. Pierwszy zakup. Podstawowy aparat. Nikon D3200. Cyfrowa lustrzanka dla początkujących lub dla osób rekreacyjnie robiących zdjęcia. Uniwersalny, prosty w obsłudze, nie sprawiający problemu. Proste menu. W łatwy i szybki sposób można manualnie zmieniać punkty ostrości. Jest lekki i niewielki. Jakie minusy? Czułość matrycy, ISO. Najlepiej nie przekraczać 400. Chociaż już przy 400 widoczny jest szum, ziarno. Zawsze używamy 100, max. 200. Jeśli nie ma wystarczającej ilości światła - odpuszczamy robienie zdjęć tym aparatem. Jeszcze jeden minus - zdjęcia często wychodzą nieco zbyt żółte, chociaż na to jest sposób.

Nikon D7000 

Jak pisze na swojej stronie producent- jest to lustrzanka dla pasjonatów fotografii, pragnących rozwijać się w tym kierunku. Podpisujemy się pod tym obiema rękami. Bezsprzecznie jest to aparat, który oferuje dobrą jakość zdjęć, jest wygodny i łatwy w obsłudze. Seria d7xxx ma bardziej profesjonalny wygląd, lecz raczej nie jest to profesjonalny aparat, na którym można nakręcić wartość ISO, która składa się z czterech cyfr. Na pewno przyda się osobom, które lubią robić zdjęcia i cenią sobie dobrą jakość, a na fotograficzne eskapady wybierają się w dobrych warunkach oświetlenia.

Nikon D750 

Najbardziej zaawansowany w naszej kolekcji. ISO 6400? Co tak mało? Myślisz, że zaszumi? Aż sami się tym zachwycamy. Po pierwsze aparat ten ma bardzo wygodny grip. Dzięki temu pewnie leży w dłoni, a zdjęcia robi się wygodnie. Z nim można niemalże wszystko. Dzięki jakości zdjęć, jaką oferuje ta lustrzanka, niestraszne mu słabe warunki oświetlenia. Nasze pierwsze wrażenie- ale szeroko w kadrze! Ale chwila, kilka ujęć i wszystko jest dobrze, a nawet świetnie.  Jedynym minusem jest wielkość zdjęć. Surowy RAW może ważyć nawet 30 MB. Więc kupując aparat pełnoklatkowy od razu polecamy zakup dużego dysku zewnętrznego.

Obiektywy

Nikkor 18-105mm, f/3.5-5.6

Aparat to nie wszystko. To tylko jedna część, która jest potrzebna do zrobienia zdjęcia. Są obiektywy, nazywane również 'szklarnią'. To one odgrywają jedną z głównych ról w procesie tworzenia zdjęcia. Obiektywów na rynku jest ogromny wybór. Są tańsze, droższe. Jednym z podstawowych jest tak zwany kit. Podstawowy obiektyw, który dodawany jest najczęściej do aparatu. Ogniskowe 18-55mm i 18-105mm. My posiadamy ten drugi. Obiektyw jest dość ciemny, ale bardzo uniwersalny i tani. Ba! Najtańszy na rynku. Znakomicie sprawdza się podczas eskapad. Przybliżamy, oddalamy. Nie musimy co chwilkę zmieniać obiektywu 50mm, na 85mm itd. Minusem jest jego jasność, maksymalna f/3.5. Nie można wykonać tak plastycznych i artystycznych zdjęć jak w przypadku światła 1.8 czy 1.4, jednak przekonamy Was wkrótce, że warto go mieć. 

Następny obiektyw, który jest obowiązkowy to 50mm. Nie jest już tak uniwersalny. Sprawdza się przy robieniu portretów, fotografii studyjnej, ale już nie mam mowy o krajobrazach, chyba że planujemy robić zdjęcie panoramiczne. Posiadamy 2 obiektywy 50mm. O jasności f/1.8 i f/1.4.

  

Nikkor 50mm, f/1.8 G

Przeskok z kita był szokiem. Jasność zdjęć, kolory, plastyczność, bokeh! Na tym obiektywie każde zdjęcie wydawało się rewelacyjne. Konstrukcja nie jest może solidna, bo obudowa jest plastikowa, ale dzięki temu obiektyw jest lekki. Jest też bardzo cichy. Ma przełącznik AF (autofokus), dzięki czemu nadaje się do takiego aparatu jak Nikon D3200, który nie ma w korpusie własnego przełącznika AF.

  

Nikkor 50mm, f/1.4 D

Ma swoje lata, ale dalej może- to pierwsze skojarzenie z tym obiektywem. Chociaż jest na rynku tyle lat, ile żyje na świecie współautorka tego bloga (dobry rocznik ;-)), uważamy, że jest to dobry, masywny, jasny i solidny obiektyw. Tutaj musimy podkreślić, że będzie on działał jedynie z aparatami, które posiadają przełącznik AF w korpusie. Na naszym przykładzie- w przypadku D3200, po podpięciu go pod body jest to obiektyw manualny, gdyż aparat ten nie posiada wcześniej wspomnianego przełącznika. Warto to sprawdzić, jeśli zdecydujecie się na jego zakup. Obiektyw ten idealnie nada się do makro, jeśli chcemy zastosować odwrotne mocowanie lub pierścienie pośrednie, bo posiada on pierścień przysłony. Dzięki temu można bez problemu otworzyć go maksymalnie, a nie (jak w przypadku całej serii G) blokować dźwigni znajdującej się na tylnej stronie obiektywu. Plastyka, ładny bokeh, solidna konstrukcja i obecność pierścienia przysłony- to jego główne zalety. Minusem może być, dla co niektórych, głośność z jaką pracuje. Nam to nie przeszkadza, ale w porównaniu z wersją G, jest jak mały traktor.

Nikkor 85mm f/1.8 G

Typowa portretówka. Pięknie rozmywa,  a do tego jest ostry jak żyleta. Bardzo go lubimy. Zapewnimy, że sprawdzi się on również w przypadku zdjęć natury, a bokeh jaki wyczaruje, będzie naprawdę zachwycający. Jednak trzeba pamiętać, że w jego przypadku to, co znajduje się w kadrze zawęża się. Żeby zrobić szersze ujęcie trzeba odejść na całkiem sporą odległość. Dlatego, żeby zastosować go np. na reportażu, trzeba mieć dużo miejsca, bo inaczej może zabraknąć pomieszczenia, co będzie skutkowało dziwacznymi cięciami, połową twarzy cioci Zosi i jedna ręką wujka Zenka w kadrze. Polecamy go gorąco na sesje portretowe i zdjęcia natury na świeżym powietrzu. 85mm to bardzo dobry i jasny obiektyw.

Nikkor 35mm f/1.8 D

Najszersza stałka mieszająca w czeluściach foto plecaka. Chociaż to obiektyw dedykowany do aparatów niepełnoklatkowcyh, bardzo dobrze radzi sobie na pełnej klatce.  Jasny, cichy i lekki, a do tego nie jest drogi. Fajna opcja dla tych, którzy wolą mieć szerszy kadr, a zachować bokeh i plastykę obrazu. Na pełnej klatce, jakby się postarać, da radę zrobić nim ujęcie krajobrazowe. Ciężko znaleźć jego minusy.  Co niektórzy skarżą się, że na f/1.8 mydli (zdjęcie na pierwszy rzut oka wydaje się ostre, ale po powiększeniu widać, że do ostrości daleko, a całość wygląda, jak za mgłą), ale nasz egzemplarz ostrzy idealnie nawet na 1.8.